“It is a terrible thing to see and have no vision.” – Helen Keller

Menigmaal heb ik een discussie gevoerd met betrekking tot het verschil in beleving van fotografie (en beeldbewerking).
Dat waren meestal niet de makkelijkste gesprekken.
Vaak kreeg ik het verwijt dat ik bij mijn benadering van de fotografie te veel zou werken vanuit wetmatigheden en regeltjes.
Vasthouden aan wetten en regeltjes zou zogenaamd remmend werken op mijn creativiteit…

In de fotografie bestaat geen duidelijk goed of fout en is ieder zijn/haar mening over een foto valide.
Ook al ben je het niet met elkaar eens.
Zelfs wat betreft de zo eenduidig lijkende technische kant geldt bijvoorbeeld: “de enig goede belichting is de belichting zoals jij ‘m hebben wilt”.
Vaak stuitte ik echter op weerstand als ik tijdens een fotobespreking naast het creatieve aspect ook technische zaken en ‘wetmatigheden’ probeerde te doorgronden.
Waarom ik dat belangrijk vind, zal ik nu proberen duidelijk te maken in mijn visie op fotografie:

Fotografie is één van mijn hobby’s.
Ik beoefen het ter ontspanning van mijn dagelijkse werk en andere ‘noodzakelijke’ bezigheden.
Niet om uit te rusten, maar om even met iets heel anders bezig te zijn.
Net als hardlopen (ook één van mijn vrijetijdsbestedingen): koppie even lekker leeg en genieten van…
Geen commerciële bijbedoelingen, puur als liefhebberij.
De spaarzame keer dat iemand werk van mijn hand aan de muur wilde hebben, was dát op zichzelf al beloning genoeg.

Bij fotografie ben ik hoofdzakelijk op zoek naar ‘Schoonheid van het Beeld’.
Met name bij bloemen, met hun schijnbaar oneindige veelheid van vorm en kleur, kan ik dat steeds weer ontdekken.
De schoonheid  die ik daar tegenkom en ervaar wil ik graag vastleggen en bewaren.
Vastleggen, bewaren én delen, vanuit de gedachte:
“I really believe there are things nobody would see if I didn’t photograph them.” – Diane Arbus

Ik probeer mij in het maken van foto’s en afbeelden ook steeds verder te ontwikkelen.
In mijn ogen moet ik dat doen door veel te kijken, veel te studeren en veel te oefenen.
Ieder jaar hoop ik mooiere foto’s te maken dan het jaar daarvoor.
Gelukkig is studeren voor mij geen straf, maar ook weer een plezierige bezigheid.

Mij wordt vaak verweten dat ik mij (te)veel met technische zaken bezig houd.
Fotografie zou een hoofdzakelijk creatieve aangelegenheid zijn en ik zou meer vanuit gevoel moeten werken.
Naar mijn mening dient echter aan iedere vorm van “Kunst” ook een hoge mate van “Kunde” ten grondslag te liggen.
Niet dat ik pretendeer “Kunst” te maken, maar creatief bezig zijn met alleen een leuk idee en op gevoel is naar mijn mening niet voldoende.
Menig keer vertelt iemand mij dat hij/zij zich heeft losgemaakt van ‘regels’ of ‘wetten’ en zich daarbij veel vrijer bij voelt in het fotograferen.
Dat vrijer voelen zal best….

Ik ben echter van mening dat de ‘regels’ er niet zijn om je te beperken, maar juist om je te ondersteunen.
Compositie is bijvoorbeeld een essentieel onderdeel van fotografie.
Compositie is gebonden aan wetmatigheden…wat werkt wel en wat werkt niet.
In de loop der eeuwen zijn door schilders en fotografen veel van die wetmatigheden ontdekt en die leiden tot een harmonieus beeld.
Denk bijvoorbeeld aan de beroemde ‘Gulden Snede’.
Juist door een gedegen kennis van die wetmatigheden kan je die toepassen waar nodig; of bewust niet…indien je een bepaald effect op het oog hebt.
Maar altijd wel bewust en met kennis van zaken….anders wordt het gerommel met misschien eens een toevalstreffer, maar vaker beelden die gewoon niet prettig ogen.

Regels en wetmatigheden binnen de fotografie zijn er om je helpen.
Gebruik de in eeuwen opgedane kennis en doe er je voordeel mee.
Zie het niet als beperkende regeltjes die je op moet volgen, maar als je ze niet volgt….doe het dan altijd bewust en met een doel.

Misschien legt de volgende quote van een bijzonder man meer gewicht in de schaal:
“Composition should be a constant preoccupation…an organic coordination of visual elements.” – Henri Cartier-Bresson

Om mij, tijdens het fotograferen, geheel te kunnen richten op het creatieve aspect, wil ik mij geen zorgen hoeven te maken over ‘onkunde’ wat betreft de technische kant.
Vandaar dat ik er alles aan doe om dát zo goed mogelijk onder de knie te krijgen.
Dat betekent dat ik daar veel over lees, studeer en er vragen over stel.
Dat valt mensen waarschijnlijk op.
Het creatieve proces gebeurt meestal in alle eenzaamheid; veel minder opvallend.
Vaak moeizaam met de nodige missers, maar voor mij óók minstens net zo bevredigend als de studie van de technische zaken.

In mijn nabewerking van beelden probeer ik te vermijden dat het ‘te gladjes’ of ‘te kitscherig’ wordt.
Ik realiseer mij ook dat ‘Schoonheid‘ niet hetzelfde is als ‘Perfectie‘.
Maar ik probeer het wel zo perfect mogelijk te doen.
Ik doe het zo goed als ik kan; of anders doe ik het niet…

Veel blijft ook afhankelijk van hoe de kijk(st)er mijn beelden interpreteert.
Dat heb ik zelf niet in de hand.
Alleen door bijvoorbeeld een titel aan het beeld mee te geven, kan ik de kijk(st)er een richting op proberen te sturen.
Maar mijn uitgangspunt is steeds: het proberen weer te geven van “Schoonheid” zoals ik die ervaar.
“Don’t shoot what it looks like. Shoot what it feels like.” – David Alan Harvey

Dramatische, intrigerende, spannende en/of emotievolle afbeeldingen maak ik zélden en daarvoor moet u (helaas?) zelf even verder zoeken.
Dat mag u mij verwijten.

En u mag mij nog iets verwijten….
Namelijk dat ik zoveel woorden nodig blijk te hebben voor iets dat ook in één zin gezegd kan worden:
“Photography! Acquiring the knowledge and tools to express your artistic vision.” – Wayne Paulo